“Risk değerlendirmesi ekibi
MADDE 6 – (1) Risk değerlendirmesi, işverenin oluşturduğu bir ekip tarafından gerçekleştirilir. Risk değerlendirmesi ekibi aşağıdakilerden oluşur.
a) İşveren veya işveren vekili.
b) İşyerinde sağlık ve güvenlik hizmetini yürüten iş güvenliği uzmanları ile işyeri hekimleri.
c) İşyerindeki çalışan temsilcileri.
ç) İşyerindeki destek elemanları.
d) İşyerindeki bütün birimleri temsil edecek şekilde belirlenen ve işyerinde yürütülen çalışmalar, mevcut veya muhtemel tehlike kaynakları ile riskler konusunda bilgi sahibi çalışanlar.  

(2) İşveren, ihtiyaç duyulduğunda bu ekibe destek olmak üzere işyeri dışındaki kişi ve kuruluşlardan hizmet alabilir.” hükmü yer almaktadır.
Buna göre, işyerinin iş güvenliği uzmanı ile işyeri hekimi çalıştırma yükümlülüğü başlamış ise; risk değerlendirmesi ekibinde işyerinin çalışanları arasından atanan ya da dışarıdan İSG-Katip üzerinden sözleşme yapılan bir iş güvenliği uzmanı veya yetkilendirilmiş ortak sağlık ve güvenlik birimince işyerine İSG hizmeti sunmak üzere sözleşme yapmış iş güvenliği uzmanlığı ile işyeri hekiminin söz konusu çalışma içerisinde bulunması şarttır.  

Ancak işyerinde iş güvenliği uzmanı ile işyeri hekimi çalıştırma yükümlülüğü henüz başlamamış ise; risk değerlendirmesi ekibinde yukarıdaki maddenin (b) bendinde sayılanlar bulunmaksızın maddede sayılan diğer kişiler ile ekip kurulur ve bu ekip söz konusu çalışmayı yürütür. Bununla birlikte, risk değerlendirmesi yapılacak işyeri ile herhangi bir bağı olmayan bir iş güvenliği uzmanı, işyerinde yukarıda belirtilen yönetmelik hükümleri uyarınca kurulacak ekibe ancak danışmanlık yapabilir. İşveren talep ettiği takdirde aynı maddenin ikinci fıkrası kapsamında, kurulan ekibe destek olmak, çalışmanın nasıl yapılacağı hususunda ekibe yardım etmek üzere dışarıdaki işyerlerinden/kişilerden hizmet alabilir.

“Eğitimi verebilecek kişi ve kuruluşlar
MADDE 13 – (1) Çalışanların iş sağlığı ve güvenliği eğitimleri;  

a) İşyerinde görevli iş güvenliği uzmanları ile işyeri hekimleri tarafından,
b) İşçi, işveren ve kamu görevlileri kuruluşları veya bu kuruluşlarca kurulan eğitim vakıfları ve ortaklaşa oluşturdukları eğitim merkezleri, üniversiteler, kamu kurumlarının eğitim birimleri, kamu kurumu niteliğindeki meslek kuruluşları ile Bakanlıkça yetkilendirilmiş eğitim kurumları ve ortak sağlık ve güvenlik birimleri tarafından, eğiticilerin Ek-1’deki eğitim programında yer alan konulara göre uzmanlık alanları dikkate alınarak belirlenmesi kaydıyla verilir.” hükmü yer almaktadır. Buna göre işyerinde çalışanlara verilecek iş sağlığı ve güvenliği eğitimlerinin, eğitimlerin verileceği işyerinin çalışanı niteliğinde olan bir iş güvenliği uzmanı tarafından veya işyerinin hizmet aldığı ortak sağlık ve güvenlik biriminin iş güvenliği uzmanı tarafından verilmesi gerekmektedir.

“MADDE 38 – (1) Bu Kanunun;  

a) 6 ve 7 nci maddeleri;
1) 4857 sayılı İş Kanununun mülga 81 inci maddesi kapsamında çalışanlar hariç kamu kurumları ile 50’den az çalışanı olan ve az tehlikeli sınıfta yer alan işyerleri için 1/7/2016 tarihinde,
2) 50’den az çalışanı olan tehlikeli ve çok tehlikeli sınıfta yer alan işyerleri için 1/1/2014 tarihinde,
3) Diğer işyerleri için yayımı tarihinden itibaren altı ay sonra,
b) 9, 31, 33, 34, 35, 36 ve 38 inci maddeleri ile geçici 4, geçici 5, geçici 6, geçici 7 ve geçici 8 inci maddeleri yayımı
tarihinde,
c) Diğer maddeleri yayımı tarihinden itibaren altı ay sonra,  

yürürlüğe girer.” Buna göre özel sektör işyerleri için iş güvenliği uzmanı, işyeri hekimi ve diğer sağlık personeli bulundurma yükümlülüğü;  

• 50’den az çalışanı olan ve az tehlikeli sınıfta yer alan işyerleri için 1/7/2016 tarihinde,
• 50’den az çalışanı olan tehlikeli ve çok tehlikeli sınıfta yer alan işyerleri için 1/1/2014 tarihinde,
• Diğer işyerleri için 30/13/2012 tarihinde yürürlüğe girer.

• Çalışma ortamında bulunan risklerin belirlenmesine yönelik gerekli kontrol, ölçüm, inceleme ve araştırmaların yapılması,
• İş sağlığı ve güvenliği yönünden risk değerlendirmesi yapılması,
• Acil durumların olumsuz etkilerinden korunmak üzere gerekli ölçüm ve değerlendirmelerin yapılması,
• Acil durum planlarının hazırlanması,
• Çalışanların işyerinde maruz kalacakları sağlık ve güvenlik risklerini dikkate alarak sağlık gözetimine tabi tutulmaları,
• Çalışanların bilgilendirilmesi,
• Çalışanların iş sağlığı ve güvenliği eğitimlerini almalarının sağlanması, çalışanların görüşlerinin alınması ve katılımlarının sağlanması,
• Çalışan temsilcisinin görevlendirilmesi,
• Elli ve daha fazla çalışanın bulunduğu ve altı aydan fazla süren sürekli işlerin yapıldığı işyerlerinde iş sağlığı ve güvenliği kurulunun oluşturulması,
• İş kazaları ve meslek hastalıklarının bildirimi.

1. 4857 sayılı İş Kanunu kapsamında elliden az çalışanı olan kamu kurumları için 01.07.2016 tarihinden itibaren başlayacaktır.  

2. 4857 sayılı İş Kanunu kapsamında devamlı olarak elli ve daha fazla çalışanı olan kamu kurumları için tehlike sınıfına bakılmaksızın, iş güvenliği uzmanı, işyeri hekimi ve diğer sağlık personeli çalıştırma yükümlülüğü 02.08.2013 tarihinden itibaren başlamıştır.  

3. Sayı sınırı olmaksızın kamu kurumlarındaki 4857 sayılı İş Kanunu kapsamında olmayan diğer çalışanlar için iş güvenliği uzmanı, işyeri hekimi ve diğer sağlık personeli çalıştırma yükümlülüğü 01.07.2016 tarihinden itibaren başlayacaktır.

6331 sayılı Kanun; 30.12.2012 tarihinden itibaren bütün işverenlere aşağıda özetlenen yükümlülükleri getirmiştir:  

İşyerinde risk değerlendirmesi yapılması, (Md. 10)
Acil durum planlarının hazırlanması, yangınla mücadele ve ilk yardım çalışmalarının yapılması, (Md. 11)
Tahliye planının yapılması, (Md. 12)
İş kazası ve meslek hastalıklarının kayıt ve bildiriminin yapılması, (Md. 14)
Sağlık gözetiminin gerçekleştirilmesi, (Md. 15)
Çalışanların bilgilendirilmesi, (Md. 16)
Çalışanların iş sağlığı ve güvenliği eğitimlerinin verilmesi, (Md. 17)
Çalışan temsilcisinin/temsilcilerinin görevlendirilmesi, (Md. 20) .
Elli ve daha fazla çalışanın bulunduğu ve altı aydan fazla süren sürekli işlerin yapıldığı işyerlerinde iş sağlığı ve güvenliği kurulu kurulması, (Md. 22)
Diğer işverenler ile İSG çalışmalarında koordinasyonun sağlanması, (Md, 23)  

Kısaca 6331 sayılı Kanunda geçiş süresi tayin edilen 6 ve 7 inci maddesi dışında belirlenen işveren yükümlülüklerinin tamamına ve alt düzenlemelerle getirilen yükümlüklere kamu kurumları da uymak zorundadır.

Bununla birlikte, aynı işyerine bağlı ve aynı SGK sicil numarasına sahip olmak üzere farklı yerlerde alt birimleri olan kurumlar öncelikle işyeri sicil numarasının karşılık geldiği işyeri tehlike sınıfını belirlemeli ve çalışan sayısı hesabında alt birimler de dahil bütün çalışanların toplam sayısını almalıdır. Buna göre, 29.12.2012 tarihli ve 28512 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren İş Güvenliği Uzmanlarının Görev, Yetki, Sorumluluk ve Eğitimleri Hakkında Yönetmelik ile 20.07.2013 tarihli ve 28713 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren İşyeri Hekimi ve Diğer Sağlık Personelinin Görev, Yetki, Sorumluluk ve Eğitimleri Hakkında Yönetmeliğin 12’nci maddeleri uyarınca iş güvenliği uzmanı, işyeri hekimi ve diğer sağlık personeli sayısı belirlenerek görevlendirme yapılır. Tam süreli istihdam gerekmediği hallerde, çalışan sayılarına göre işyerinin ihtiyacını karşılayan sayıda iş güvenliği uzmanı, işyeri hekimi ve diğer sağlık personeli; alt birimlere, merkezden bu hizmeti verebilir veya her bir alt birim kendi bünyesinde de bu kişileri istihdam edebilir.

Diğer taraftan, aynı Yönetmeliğin “Risk değerlendirmesi ekibi” başlıklı 6 ıncı maddesinde yer alan hüküm uyarınca bahsi geçen dokümanın yine aynı maddede sayılan kişilerden oluşan bir ekip tarafından hazırlanmış olması, dokümanın sayfalarının numaralandırılarak, gerçekleştiren kişiler tarafından her sayfasının paraflanıp, son sayfasının imzalanması ve denetimlerde gösterilmek üzere işyerinde saklanması gerekmekte, ayrıca herhangi bir kuruma gönderilmesinde gerek bulunmamaktadır.

Diğer yandan işyerinin tehlike sınıfına bakılmaksızın Yönetmeliğin EK-1’indeki listede sayılan ve yapılacak veya yapılan işin tehlikeli veya çok tehlikeli olarak belirlenmesi, mesleki eğitim alma zorunluluğu için yeterlidir.

“MADDE 5 – (1) Bu Yönetmelik hükümlerinin uygulanmasında öncelikle çalışanın tabi olduğu ilgili mevzuat hükümleri dikkate alınır.  

(2) 6331 sayılı Kanun kapsamında olup kendi özel mevzuatlarında hüküm bulunmaması halinde çalışanlar açısından bu Yönetmelik hükümleri uygulanır.  

(3) Bu Yönetmeliğin oda ve yurtlarla ilgili dördüncü bölümünde yer alan hükümlerin 657 sayılı Devlet Memurları Kanununun 1 inci maddesinin birinci fıkrası kapsamına giren çalışanlar için uygulanmasında, 8/12/1987 tarihli ve 19658 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Kamu Kurum ve Kuruluşlarınca Açılacak Çocuk Bakımevleri Hakkında Yönetmelik hükümleri saklıdır.  

(4) Oda ve yurt açma yükümlülüğü için çalışan sayısı bakımından statü ayrımı yapılmaksızın 6331 sayılı Kanuna tabi bütün çalışanlar hesaba katılır. Ancak bu çalışanların kendi özel mevzuatlarına göre kurulmuş oda, yurt, kreş veya çocuk bakımevinin bulunması halinde söz konusu yükümlülük yerine getirilmiş sayılır.”  

Söz konusu maddenin birinci ve ikinci fıkralarında, Yönetmelik hükümleri uygulanırken öncelikle çalışanın tabi olduğu ilgili mevzuat hükümlerinin dikkate alınacağı; kendi özel mevzuatlarında hüküm bulunmaması halinde bu Yönetmelik hükümlerinin uygulanacağı belirtilmektedir. Yönetmeliğin tüm hükümleri için ‘Uygulamada öncelik’ maddesi geçerlidir.  

Bununla birlikte, 657 sayılı Devlet Memurları Kanununda aşağıdaki hususlara yer verilmiştir:  

“Günün 24 saatinde devamlılık gösteren hizmetlerde çalışma saat ve usulünün tesbiti:
Madde 101 – (Değişik: 132/2011-6111/105 md.)
Günün yirmidört saatinde devamlılık gösteren hizmetlerde çalışan Devlet memurlarının çalışma saat ve şekilleri kurumlarınca düzenlenir.
Ancak, kadın memurlara; tabip raporunda belirtilmesi hâlinde hamileliğin yirmidördüncü haftasından önce ve her hâlde hamileliğin yirmidördüncü haftasından itibaren ve doğumdan sonraki iki yıl süreyle gece nöbeti ve gece vardiyası görevi verilemez. Engelli memurlara da isteği dışında gece nöbeti ve gece vardiyası görevi verilemez”.  

“Mazeret izni:
Madde 104 – (Değişik: 13/2/2011-6111/106 md.)
A) Kadın memura; doğumdan önce sekiz, doğumdan sonra sekiz hafta olmak üzere toplam onaltı hafta süreyle analık izni verilir. Çoğul gebelik durumunda, doğum öncesi sekiz haftalık analık izni süresine iki hafta eklenir. Ancak beklenen doğum tarihinden sekiz hafta öncesine kadar sağlık durumunun çalışmaya uygun olduğunu tabip raporuyla belgeleyen kadın memur, isteği hâlinde doğumdan önceki üç haftaya kadar kurumunda çalışabilir. Bu
durumda, doğum öncesinde bu rapora dayanarak fiilen çalıştığı süreler doğum sonrası analık izni süresine eklenir. Doğumun erken gerçekleşmesi sebebiyle, doğum öncesi analık izninin kullanılamayan bölümü de doğum sonrası analık izni süresine ilave edilir. Doğumda veya doğum sonrasında analık izni kullanılırken annenin ölümü hâlinde, isteği üzerine memur olan babaya anne için öngörülen süre kadar izin verilir.  

B) Memura, eşinin doğum yapması hâlinde, isteği üzerine on gün babalık izni; kendisinin veya çocuğunun evlenmesi ya da eşinin, çocuğunun, kendisinin veya eşinin ana, baba ve kardeşinin ölümü hâllerinde isteği üzerine yedi gün izin verilir.  

C) (A) ve (B) fıkralarında belirtilen hâller dışında, merkezde atamaya yetkili amir, ilde vali,
ilçede kaymakam ve yurt dışında diplomatik misyon şefi tarafından, birim amirinin muvafakati ile bir yıl içinde toptan veya bölümler hâlinde, mazeretleri sebebiyle memurlara on gün izin verilebilir. Zaruret hâlinde öğretmenler hariç olmak üzere, aynı usûlle on gün daha mazeret izni verilebilir. Bu takdirde, ikinci kez verilen bu izin, yıllık izinden düşülür.  

D) Kadın memura, çocuğunu emzirmesi için doğum sonrası analık izni süresinin bitim tarihinden itibaren ilk altı ayda günde üç saat, ikinci altı ayda günde birbuçuk saat süt izni verilir. Süt izninin hangi saatler arasında ve günde kaç kez kullanılacağı hususunda, kadın memurun tercihi esastır.  

E) Yıllık izin ve mazeret izinleri sırasında fiili çalışmaya bağlı her türlü ödemeler hariç malî haklar ile sosyal yardımlara dokunulmaz.”  

Görüldüğü üzere 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu kapsamındaki gebe ve emziren kadın çalışanlar hakkında bu Kanunda özel hükümler bulunmaktadır.  

Ancak, 657 sayılı Kanunun 101 inci maddesinin birinci fıkrası “Günün yirmi dört saatinde devamlılık gösteren hizmetlerde çalışan Devlet memurlarının çalışma saat ve şekilleri kurumlarınca düzenlenir.” hükmü ile kurumların kendi iç düzenlemelerini yapabilecekleri düzenlenmiş olup, bu iç düzenlemeler Yönetmeliğin 5 inci maddesinde bahsi geçen mevzuat düzenlemesi olarak kabul edilemez. Kurumlar yapacakları iç düzenlemeyi başta 657 sayılı Kanun hükümleri olmak üzere ve bu Kanun kapsamındaki personeli de kapsayan ve bu hususları düzenleyen başka emredici mevzuat varsa bu mevzuat çerçevesinde yapacaklardır. Dolayısıyla gebe ve emziren kadın çalışanı bulunan kurumların 101 inci madde kapsamında yapacakları çalışma şekil ve saatleri düzenlemeleri öncelikle 657 sayılı Kanunda açıkça düzenlenen hükümlere aykırı olmayacak bu Kanunda bulunmayan hükümler açısından ise tüm çalışanları kapsayan 6331 sayılı Kanun ile “Gebe veya Emziren Kadınların Çalıştırılma Şartlarıyla Emzirme Odaları ve Çocuk Bakım Yurtlarına Dair Yönetmelik” hükümlerine aykırı olmayacaktır.  
Sonuç olarak, 657 sayılı Kanun kapsamındaki çalışanlar için öncelikle bu Kanun hükümlerinin uygulanması, burada hüküm bulunmaması halinde ise 6331 sayılı Kanun ile “Gebe veya Emziren Kadınların Çalıştırılma Şartlarıyla Emzirme Odaları ve Çocuk Bakım Yurtlarına Dair Yönetmelik” hükümleri uygulanır.

“MADDE 5 – (1) ……
a) (Değişik:RG-11/10/2013-28792) Çalışanları arasından 4 üncü maddenin birinci fıkrasının (f) bendindeki niteliklere sahip çalışanı, işyerinin tehlike sınıfı ve çalışan sayısını dikkate alarak iş güvenliği uzmanı olarak görevlendirir.”  

hükmü yer almaktadır. Buna göre, söz konusu Yönetmeliğin 4 üncü maddesinin birinci fıkrasının (f) bendinde açıklanan niteliğe sahip olunması halinde, işyerinde sürdürülen asli görevin yanı sıra iş güvenliği uzmanlığı hizmeti için de sözleşme yapılabilir.

Dörtlü tescil kodu/iş kolu kodunun esas işe karşılık gelmediği durumlarda SGK İl Müdürlükleri veya Sosyal Güvenlik Merkezlerine başvurarak tescilin değiştirilip NACE Altılı Faaliyet kodunun yeniden seçilmesi gerekmektedir.

Apartman/site yönetimleri,  
26/12/2012 tarihli ve 28509 sayılı (Değ. 4/2/2014 – 28903) Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren İş Sağlığı ve Güvenliğine İlişkin İşyeri Tehlike Sınıfları Tebliğinde  
“68.32: Bir ücret veya sözleşme temeline dayalı olarak gayrimenkulün yönetilmesi” altında değerlendirilmekte ve NACE Altılı Faaliyet kodu “68.32.02: Bir ücret veya sözleşmeye dayalı olarak yapılan gayrimenkul yönetimi faaliyetleri (Site yöneticiliği, mobil ev alanlarının, müşterek mülkiyetli konutların, devre mülklerin, ikamet amaçlı olmayan mülklerin, vb. yönetimi)” veya site yönetimleri için “68.32.04: Bir ücret veya sözleşmeye dayalı olarak yapılan apartman yöneticiliği)” şeklindedir. Apartman / site yönetimine bağlı çalışanların faaliyetinin tehlike sınıfının işyerinin esas faaliyetinin tehlike sınıfından farklı olması halinde işveren İSG hizmetleri ile ilgili yükümlülüklerini esas faaliyetine ait tehlike sınıfına göre yerine getirir. Ancak Yönetime bağlı yürütülen faaliyetler içinde esas işin tehlike sınıfından yüksek tehlike sınıfında yer alan faaliyetler için işveren her türlü önlemi almakla yükümlüdür.  

Dörtlü tescil kodu/iş kolu kodunun esas işe karşılık gelmediği durumlarda SGK İl Müdürlükleri veya Sosyal Güvenlik Merkezlerine başvurarak tescilin değiştirilip NACE Altılı Faaliyet kodunun yeniden seçilmesi gerekmektedir.

Tehlike sınıflarına ilişkin tablo için tıklayınız.

Alt işverenlik hizmeti alan asıl işveren, kendi işyeri ve çalışanları için 6331 sayılı İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunu kapsamındaki tüm yükümlülüklerini yerine getirmek zorundadır. Benzer şekilde alt işverenler de çalışanlarının hizmet sundukları işyerinin görev yaptıkları bölümlerine özgü risk değerlendirmesi çalışmaları da dahil olmak üzere, iş sağlığı ve güvenliği eğitimi, çalışanlarına iş sağlığı ve güvenliği hizmetlerinin sağlanması gibi birçok konudan yükümlüdür. Sonuç olarak; asıl işverenin alt işveren çalıştırdığı işyerlerinde müteselsilen sorumlu olması nedeniyle, ilgili hususlara dikkat etmesi ve alt işverenleri arasında iş sağlığı ve güvenliği konusunda koordinasyonu sağlaması gerekmektedir.

Yapılan her işin ve o işi yapan her çalışanın maruz kalabileceği ergonomik tehlikelerin değişiklik göstermesi sebebiyle işverenin çalışanlarının elle taşıyabileceği yükleri belirlerken mevcut ya da muhtemel riskleri, 29/12/2012 ve 28512 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan İş Sağlığı ve Güvenliği Risk Değerlendirme Yönetmeliği kapsamında değerlendirmesi uygun olacaktır. Mevcut yönetmeliklerde bir çalışanın azami taşıyabileceği yükle ilgili bir ağırlık belirtilmediği için işverenler, yükün uygun yöntemlerle özellikle mekanik sistemler kullanılarak taşınmasını sağlamak için gerekli tedbirleri almak ve yükün elle taşınmasının kaçınılmaz olduğu durumlarda, elle taşımadan kaynaklanan riski azaltmak için uygun yöntemler kullanılmasını sağlamakla yükümlüdür.

“(4) Çok tehlikeli sınıfta yer alan (Değişik ibare:RG-11/10/2013-28792) 1000 ve daha fazla çalışanı olan işyerlerinde her (Değişik ibare:RG-11/10/2013-28792) 1000 çalışan için tam gün çalışacak en az bir iş güvenliği uzmanı görevlendirilir. Çalışan sayısının (Değişik ibare:RG-11/10/2013-28792) 1000 sayısının tam katlarından fazla olması durumunda geriye kalan çalışan sayısı göz önünde bulundurularak birinci fıkrada belirtilen kriterlere uygun yeteri kadar iş güvenliği uzmanı ek olarak görevlendirilir.” hükmü yer almaktadır.  

Buna göre toplam çalışan sayısı üzerinden yeterli sayıda A sınıfı sertifika sahibi iş güvenliği uzmanı görevlendirilmesi yeterli olmakla birlikte işverenler istemeleri halinde yetkili sertifikaya sahip istedikleri sayıda iş güvenliği uzmanını da görevlendirebilirler. Bu durumda, görevlendirme işlemleri yine İSG-Katip sistemi üzerinden yapılmalıdır.

15 Mayıs 2013 tarih ve 28648 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Çalışanların İş Sağlığı ve Güvenliği Eğitimlerinin Usul ve Esasları Hakkında Yönetmeliğin 13 üncü maddesinde bu eğitimlerin kimler tarafından verilebileceği belirtilmektedir. Stajyerlerin mesleki eğitim görecekleri işyerlerinin işverenleri bu eğitimleri bağlı bulundukları meslek odalarından veya işçi, işveren ve kamu görevlileri kuruluşları veya bu kuruluşlarca kurulan eğitim vakıfları ve ortaklaşa oluşturdukları eğitim merkezleri, üniversiteler, kamu kurumlarının eğitim birimleri, kamu kurumu niteliğindeki meslek kuruluşları ile Bakanlıkça yetkilendirilmiş eğitim kurumları ve ortak sağlık ve güvenlik birimleri bünyesinden sağlayabilirler.

• KATEGORİ I: BASİT YAPIDAKİ KKD’ LER

Üretici; ürünün temel sağlık ve güvenlik gereklerine uygunluğunu sağlamalı, teknik dosya hazırlamalı AT Uygunluk Beyanı düzenleyerek CE işaretini iliştirmelidir.  

• KATEGORİ II: KATEGORİ I VE II DIŞINDA KALAN KKD’ LER

Kişisel Koruyucu Donanım Yönetmeliğinin 9 uncu maddesinde belirtildiği üzere CE İşareti iliştirilebilmesi için AT Tip İncelemesi gerekir.
Bu durumda; üretici teknik dosya hazırlar, onaylanmış kuruluş AT tip inceleme belgesi düzenler ve üretici AT Uygunluk Beyanı düzenleyerek ürüne CE işareti iliştirir  

• KATEGORİ III: KARMAŞIK YAPIDAKİ KKD’ LER

Üretici teknik dosya hazırlar, Onaylanmış Kuruluş AT tip inceleme belgesi düzenler ve Onaylanmış Kuruluş tarafından yılda bir yapılacak denetimlere ilişkin “Nihai Ürün için Avrupa Topluluğu Kalite Kontrolü” veya “Üretimde Avrupa Topluluğu Kalite Kontrol Sistemi” prosedürlerinden birini seçer. (89/686/EEC – 11A & 11B) Üretici AT Uygunluk Beyanı hazırlayarak ürüne CE işareti iliştirir.
İmalatçı homojen bir üretimin sağlanması için gerekli bütün önlemleri alır.

İşyerlerinde belirlenen risklerin alınan teknik önlemler, toplu koruma uygulamaları, iş organizasyonu veya çalışma yöntemleri ile önlenememesi ya da azaltılamaması durumunda kişisel koruyucu donanımlar kullanılacaktır. İşyerlerinde kullanılan kişisel koruyucu donanımların KKD Yönetmeliğine uygun olarak tasarlanmış ve üretilmiş olması gerekmektedir.  

• İşveren işyerindeki muhtemel riskleri değerlendirmeli, kişisel koruyucu donanımları kullanacak kişiye, söz konusu risklere ve kullanılacağı koşullara göre seçmeli ve seçtiği KKD’nin güvenli ürün olmasına yani CE işareti taşımasına, Türkçe kullanım kılavuzu bulunmasına dikkat etmeli ve kişisel koruyucu donanımları ücretsiz olarak vermelidir. Kişisel koruyucu donanımları hangi risklere karşı kullanacağı konusunda çalışanı bilgilendirmeli ve KKD’nin kullanımı konusunda uygulamalı olarak eğitim verilmesini sağlamalıdır.  

• Çalışanlar ise işveren tarafından verilen eğitim ve talimatlar doğrultusunda kişisel koruyucu donanımları doğru kullanmak ve muhafaza etmekle sorumludur.

Baş koruyucuları: Plastik iç destekli başlık, baret, yangın başlığı, bisikletçi kaskı, kepler, boneler, siperlikli veya siperliksiz saç fileleri  

Kulak koruyucuları: Kulak içine ve dışına takılan tüm koruyucular, kulak tıkaçları, manşonlu kulaklıklar, baretlerle birlikte takılan kulaklıklar ve benzeri cihazlar  

Göz Koruyucular: Güneş gözlüğü, taşlama gözlüğü, kaynak gözlüğü, asit gözlüğü  

Yüzü kısmen veya tamamen koruyucu donanımlar: Kaynakçı siperi, yüz siperleri  

Solunum sistemi koruyucuları: Toz maskesi, gaz maskesi, hava beslemeli gaz maskeleri, gaz maskesi filtreleri  

El ve kol koruyucuları: Eldivenler, parmaksız eldivenler, parmakları birleşik eldivenler, sadece parmakları veya avuç içini koruyan giysiler dâhil eli veya elin bir kısmını koruyan tüm koruyucular  

Ayak ve bacak koruyucuları: Çelik burunlu ve tabanlı ayakkabılar, dizlik, tozluk, çizme  

Koruyucu giysiler: Reflektif yelek, biyolojik/kimyasal risklere karşı koruyucu tulum, ısıya dayanıklı tulum, asit ve kimyasal önlüğü, dalgıç elbiseleri ve su kayağı için koruyucu giysiler vb. spor aktiviteleri için kullanılan koruyucu giysiler  

Yüksekten düşmeye karşı koruyucular: Emniyet kuşağı, emniyet kemerleri bacak bantları, tam vücut emniyet kemerleri, bel tipi emniyet kemerleri, mesleki kullanım için ucu kancalı halat (lanyard), seyyar düşme engelleyicileri, karabinalar, enerji soğurucular, bağlayıcılar, bağlama noktaları vs.  

Boğulmayı önleyici donanımlar: Boğulmayı önlemek üzere tasarlanıp üretilmiş can yelekleri, su üstünde tutmaya yardımcı donanımı içeren yüzme giysileri, yüzme kollukları

1- Başvuru dilekçesi (İşyeri hekimliği ve iş güvenliği uzmanlığı eğitim kurumunun açılacağı adres açıkça belirtilecek)
2- Ticaret Sicil Gazetesi (Faaliyet konuları içinde işyeri hekimliği ve iş güvenliği uzmanlığı eğitimlerini düzenlemek ve bu hususta eğitim kurumu açmak ibaresi yer almalı)
3- Şirket yetkililerinin imza sirküleri
4- Sorumlu müdür eğitici belgesi
5- Sorumlu müdürün tam süreli iş sözleşmesi
6- Sorumlu müdür şirket ortağı ise tam gün görev yapacağına dair taahhütname
7- Eğitim kurumunda tam süreli görev alacak bütün eğiticilerin eğitici belgeleri
8- Eğitim kurumunda tam süreli görev alacak eğiticilerin iş sözleşmeleri
9- Yapı kullanma izin belgesi (binanın bulunduğu yerin ilgili belediyesinden alınacaktır).
10- Kira sözleşmesi
11- Numarataj veya adres tespit belgesi
12- Tapu senedi
13- 1/50 ölçekli plan ( Mimar veya mühendis tarafından çizilmiş kaşeli ve imzalı ve sadece İş Güvenliği Uzmanlığı ve İşyeri Hekimliği Eğitim Kurumu için tahsis edilecek kısımları içeren)
14- Yangın raporu (organize sanayi bölgesi içinde ise OSB Müdürlüğünce, bunun dışında ise ilgile belediyeden alınacak ve eğitim kurumu olarak faaliyet gösterilmesinde sakınca olmadığını belirtir ibare bulunmalı).
15- Bina, tapuda mesken gözüküyor ise kat malikleri kurulunun uygunluk kararı (site veya apartmanın kat malikleri kurulu toplantı kararlarının alındığı noter onaylı defterin bir örneği).
16- Tam süreli eğiticilerden birisi aynı zamanda sorumlu müdürlük görevini yürütecekse işveren tarafından sorumlu müdür olarak görevlendirildiğine dair yazı ve sorumlu müdürün kabul taahhütnamesi  

Yangın raporu, kira sözleşmesi, imza sirküleri, tapu senedi, yapı kullanım izin belgesi ve numarataj belgelerinin aslı, yetkili kurumlarca aslının örneği olduğuna dair ıslak imzalı örneği veya noter onaylı örneği ile başvurulması gerekmektedir. Aslı ile birlikte bir örneğinin getirilmesi halinde bu belgeler Genel Müdürlükçe aslı görüldüğüne dair tasdik edilebilecektir.  

Başvuru yapılırken tüm evrakların tamamlanmış olması gerekmektedir. Eksik evrakı bulunan başvurular eksikler tamamlanmadan denetim programına alınmayacaktır.  

Kamu Kurum Ve Kuruluşları İle Üniversiteler İçin Eğitim Kurumu Başvuru Belgeleri
1- Başvuru dilekçesi (İşyeri hekimliği ve iş güvenliği uzmanlığı eğitim kurumunun açılacağı adres açıkça belirtilecek)
2- Sorumlu müdür eğitici belgesi.
3- Sorumlu müdürlük görevini yürütecekler için kurum en üst yöneticisi/rektörlük imzalı tam süreli görevlendirme yazısı
4- Eğitim kurumunda tam süreli görev alacak eğiticilerin kurum en üst yöneticisi/rektörlük imzalı tam süreli görevlendirme yazıları ve eğitici belgeleri
5- 1/50 ölçekli plan.( Mimar veya mühendis tarafından çizilmiş kaşeli ve imzalı ve sadece İş Güvenliği Uzmanlığı ve İşyeri Hekimliği Eğitim Kurumu için tahsis edilecek kısımları içeren.)
6- Yangın raporu (Faaliyet gösterilecek yerde yangına karşı gerekli tedbirlerin alındığına ve bu yerde eğitim
kurumu açılmasında sakınca olmadığına dair ibare bulunan yetkili merciler tarafından verilen belge)
7- Faaliyet gösterilecek mekan kamu kurumuna/üniversiteye ait değilse;
a) Kira sözleşmesi,
b) Tapu senedi veya intifa hakkı belgesi.

c) Yapı kullanma izin belgesi (binanın bulunduğu yerin ilgili belediyesinden alınacaktır).
d) Numarataj veya adres tespit belgesi (binanın bulunduğu yerin ilgili belediyesinden alınacaktır).
e) Tapu kütüğünde mesken olarak kayıtlı bir ana gayrimenkulün bağımsız bölümlerinde eğitim kurumunun faaliyet gösterebileceğine dair kat malikleri kurulunun oybirliğiyle aldığı karar örneği.  

Yangın raporu, kira sözleşmesi, tapu senedi, yapı kullanım izin belgesi ve numarataj belgelerinin aslı, yetkili kurumlarca aslının örneği olduğuna dair ıslak imzalı örneği veya noter onaylı örneği ile başvurulması gerekmektedir. Aslı ile birlikte bir örneğinin getirilmesi halinde bu belgeler Genel Müdürlükçe aslı görüldüğüne dair tasdik edilebilecektir.
Başvuru yapılırken tüm evrakların tamamlanmış olması gerekmektedir. Eksik evrakı bulunan başvurular eksikler tamamlanmadan denetim programına alınmayacaktır.  

Eğitim kurumu yeri ve yerleşim planında, derslik ve diğer bölümlerde aranan şartlar, aydınlatma, gürültü ve termal konfor şartları ve eğitim kurumlarının eğitici kadrosu ile ilgili bilgiler, 29.12.2012 tarihli 28512 sayılı İŞ GÜVENLİĞİ UZMANLARININ GÖREV, YETKİ, SORUMLULUK VE EĞİTİMLERİ HAKKINDA YÖNETMELİK ile 20.07.2013 tarihli 28713 sayılı İŞYERİ HEKİMİ VE DİĞER SAĞLIK PERSONELİNİN GÖREV, YETKİ, SORUMLULUK VE EĞİTİMLERİ HAKKINDA YÖNETMELİK içeriğinde detaylıca anlatılmaktadır.  

Eğitim Kurumlarının Yetkilendirilme Süreci
Eğitim kurumları tarafından hazırlanan başvuru dosyası Genel Müdürlükçe incelenir, posta yoluyla yapılan başvurularda eksiklikler yazılı olarak, şahsen yapılan müracaatlarda ise derhal bildirilir. Dosya üzerinde incelemesi tamamlanan başvurular için yerinde inceleme yapılır. İnceleme işlemlerinde tespit edilen eksikliklerin
giderilmesi için her defasında 30 günden fazla olmamak üzere en fazla iki defa süre verilir. Belirlenen sürelerde eksiklikler giderilmez ise dosya iade edilir ve bir yıl içinde tekrar başvuru yapılamaz. Dosya üzerinde ve yerinde incelemeleri tamamlanan başvuruların, bu Yönetmelikte belirtilen şartları taşımaları halinde, dosyasında belirtilen adres ve unvana münhasıran, en geç 10 gün içinde yetki belgesi düzenlenir. Başka bir adreste şube açılmak istendiği takdirde, aynı usul ve esaslar dâhilinde, bu bölümde belirtilen şartların yerine getirilmesi kaydıyla şube için ayrıca yetki belgesi düzenlenir.  

Eğitim kurumları, Genel Müdürlükçe düzenlenen yetki belgesini almadıkça eğitim için katılımcı kaydı yapamaz ve eğitime başlayamazlar.  

Eğitim Kurumu için başvuru yapacak olan ticari şirketler ve kamu kurumları için örnek başvuru dilekçeleri, istenen evrakların listesi, taahhütname ve görevlendirme yazısı örnekleri Genel Müdürlüğümüz web sitesinde yayımlanmaktadır. http://www.csgb.gov.tr/csgbPortal/isggm.portal?page=ydb  

Başvuru yapan Eğitim Kurumları tüm belgelerini tamamlanmadan yerinde inceleme amacıyla denetim programına alınmamaktadır.  

Yerinde inceleme sonunda yetki belgesi verilmesi uygun görülen kurumların, Genel Müdürlüğümüzce taraflarına bildirimden sonra Ziraat Bankası – Emek Şubesi İş Sağlığı ve Güvenliği Genel Müdürlüğü Döner Sermaye İşletmesi hesabına, (IBAN No:TR8500 0100 0765 4050 8311 5007) Eğitim Kurumu Yetki Belgesi Ücreti:10.000TL+ KDV(%18) = 11.800,- TL yatırması gerekmektedir.

İlgili Yönetmeliğin 16 ncı maddesinde ortak sağlık ve güvenlik birimlerinin başvuru işlemlerinde istenen
evraklar yer almaktadır.  

“(1) OSGB yetki belgesi almak amacıyla Genel Müdürlüğe bir dilekçe ve aşağıda belirtilen ekleri ile başvurulur.  

a) Ticari şirketler için tescil edildiğini gösteren Ticaret Sicil Gazetesi ve imza yetkisi olanları gösteren imza sirküleri,  

b) Tam süreli görevlendirilen kişilerin iş sözleşmeleri veya görevlendirme belgeleri ile bu kişilere ait işyeri hekimliği, iş güvenliği uzmanlığı, diğer sağlık personeli belgeleri bu kişiler OSGB sahibi veya ortağı ise tam sureli çalışacaklarına dair taahhütname,  

c) OSGB’nin sorumlu müdürünün kabul şerhli görevlendirme yazısı, bu kişi şirket sahibi veya ortağı ise sorumlu müdürlük taahhütnamesi,  

ç) Faaliyet gösterilecek yere ait olan yapı kullanma izin belgesi,  

d) Faaliyet gösterilecek yere ait olan ve yetkili makamlarca verilen numarataj veya adres tespit belgesi,  

e) Faaliyet gösterilecek yere ait olan kira sözleşmesi veya tapu senedi veya intifa hakkı belgesi,  

f) Faaliyet gösterilecek yere ait olan ve bütün bölümlerin ve kullanım amacının belirtildiği, yetkili teknik eleman tarafından onaylanmış olan 1/50 ölçekli plan,  

g) İlgili mevzuata göre faaliyet gösterilecek yerde yangına karşı gerekli tedbirlerin alındığına ve bu yerde OSGB açılmasında sakınca olmadığına dair yetkili merciler tarafından verilen belge,  

(2) Kamu kurum ve kuruluşları için, yalnızca birinci fıkranın (b), (c), (f) ve (g) bentlerinde belirtilen belgeler istenir. Ancak mekân kamu kurumuna ait değilse (a) bendi hariç diğer bentlerde belirtilen belgeler istenir.  

(3) Organize sanayi bölgelerince kurulacak OSGB’ler için, Bilim, Sanayi ve Teknoloji Bakanlığının ilgili biriminden alınmış organize sanayi bölgesine sicil numarası verildiğine dair yazı, müteşebbis heyeti veya genel kurulunca alınmış; ilgili adreste OSGB kurulmasına dair karar ile birinci fıkranın (a) ve (d) bentleri hariç diğer bentlerde belirtilen belgeler istenir.  

(4) Bu madde uyarınca istenen belgelerin aslı ile birlikte bir örneğinin getirilmesi halinde Genel Müdürlükçe tasdiki yapılır. Posta yoluyla yapılan başvurularda belgelerin noter onaylı sureti gerekir.”  

OSGB tarafından hazırlanan başvuru dosyası Genel Müdürlükçe incelenir, posta yoluyla yapılan başvurularda eksiklikler yazılı olarak, şahsen yapılan müracaatlarda ise derhal bildirilir. İlgili evraklar eksiksiz ve uygun bir şekilde Genel Müdürlüğümüze bildirilmesinin ardından yerinde inceleme yapılır. İnceleme işlemlerinde tespit edilen eksikliklerin giderilmesi için her defasında 30 günden fazla olmamak üzere en fazla iki defa süre verilir. Belirlenen sürelerde eksiklikler giderilmez ise dosya iade edilir ve iadeden itibaren bir yıl boyunca yapılan başvurular, bir yılın tamamlanmasına kadar askıya alınır.  

OSGB’nin ön inceleme ve yerinde incelemede ilgili yönetmelikte belirtilen şartları taşıdığının tespit edilmesi halinde Genel Müdürlüğümüzce başvuru dosyasında bildirilen tam sureli çalışanlara ait Sosyal Güvenlik Kurumu işe giriş bildirgeleri ve yetki belgesi ücreti talep edilmekte bu işlemi takiben başvuru dosyasında belirtilen adres ve unvana münhasıran, en geç on iş günü içerisinde Genel Müdürlükçe Yönetmeliğin Ek-2’deki örneğine uygun yetki belgesi düzenlenir. Başka bir adreste şube açılması istendiği takdirde, aynı usul ve esaslar dâhilinde işlem yapılır.  

Yetki belgesinin düzenlemesinin ardından İSG-KATİP’te OSGB yetkisi açılmakta, sorumlu müdür görevlendirmesi yapılmakta ve OSGB başvuru dosyasında geçen e-posta adresine bilgilendirme postası atılmaktadır. OSGB personelinin görevlendirilmesinin takibinden, OSGB kayıtlarının tutulması ve düzenli olarak arşivlenmesinden, Genel Müdürlük tarafından istenen belgelerin hazırlanmasından, OSGB’lerin başvuru, yetkilendirme, vize işlemlerinin takibinden,sorumlu olan OSGB sorumlu müdürü İSG-KATİP’e T.C kimlik numarası ve e-devlet şifresi ile giriş yapmaktadır. Genel Müdürlüğümüz tarafından OSGB’lere ayrıca şifre verilmemektedir. Yetki belgesini alan OSGB’ler İSG Hizmetleri Yönetmeliği EK-8’de belirtilen, İSG-KATİP’te yer alan 28.01.2013 tarihli duyuruda geçen logo, renk vb. özellikleri kullanarak tabelalarını düzenlemeleri gerekmektedir.  

Yetkilendirilmiş Ortak Sağlık ve Güvenlik Birimlerinin listeleri Genel Müdürlüğümüzün www.isggm.gov.tr adresli web sitesinde yer almaktadır. Ayrıca OSGB başvurusunda dikkat edilecek hususlar ile ilgili bilgilere de web sitesinden ulaşılması mümkündür.

Hizmet Alan İşyerleri Kılavuzu İSG-KATİP İşlemleri Kılavuzu için tıklayınız.

İSG Profesyonelleri (Bireysel) ve Eğiticilerin İSG-KATİP İşlemleri Kılavuzu için tıklayınız.

OSGB’lerin İSG-KATİP İşlemleri Kılavuzu için tıklayınız.